آیین نگارش
محقق باید ابعاد سه گانه محتوایي، ساختاري و نگارشي مقاله را مورد توجه قرار دهد. اكنون به بررسي اصول كلي آیین نگارش كه رعایت آن در تحریر مقاله علمي ضروري به نظر ميرسد، ميپردازیم:
الف) متن علمي تا حد امكان باید مختصر و مفید باشد. به همین جهت لازم است از آوردن نقل قولهاي غیرضروري و حجم افزا، تفننهاي شاعرانه و ذوقي، بیانهاي عاطفي و احساسي و گزافه نویسي اجتناب شود.
ب) از آوردن عبارتهاي مبهم، مغلق و پیچیده و واژههاي نامأنوس باید احتراز گردد.
ج) باید از ذكر بندهاي طولاني و جملههاي بلند خودداري شود.
د) مطالب باید ساده، روان، جذاب و به گونهاي صریح و روشن بیان گردد.
ر) در نقل مطالب، ضروري است امانتداري را با ذكر مشخصات دقیق منبع رعایت نمود. هر چند در این باب نباید به دام افراط و تفریط (كه حمل بر فضل فروشي یا سهل انگاري است) افتاد.
ش) هر بخش از نوشته كه شامل یك اندیشه و مطلب خاصي است، باید در یك بند (پاراگراف) آورده شود.
ص) باید از به كار بردن كلمات مترادف به جهت افزایش حجم اجتناب شود.
ط) باید از به كار بردن افراطي حروف اضافه و حروف ربط در متن پرهیز گردد.
ع) باید از به كار بردن تعبیرهاي نامناسب و عامیانه و الفاظ ناروا، ركیك و غیراخلاقي احتراز شود.
