چنانچه در ثبت سفارش از طریق سایت مشکل داشتید، لطفا مقاله خود را به همراه انتخاب نوع سفارش و شماره موبایل، به ایمیل ما ارسال کنید تا پیش فاکتور دریافت نمائید.
داوری مقاله برای یک مجله علمی خدمت ارزشمند و مفیدی برای جامعه علمی خواهد بود زیرا باعث می شود که مقاله از نظر کیفیت، اعتبار، تازگی و اصالت تحقیق منتشر شده بالا باشد. با این حال، داوری مقالات نیازمند صرف زمان، تلاش و تخصص داور نیاز دارد که ممکن است همیشه در دسترس و مناسب نباشد. چنین مشکلاتی ممکن است باعث شود که داور به دلایل مختلف تصمیم به رد درخواست بازبینی بگیرد. بنابراین، این مقاله قصد دارد برخی از دلایل رایج برای رد به دلایل مختلف درخواست داوری را رد کند. بنابرین، در این مقاله به توضیح دلایل این موضوع خواهیم پرداخت و خواهیم گفت که چگونه باید به نحو حرفه ای و اخلاقی این دلایل را با مجله در میان گذاشت.
تضاد منافع یکی از دلایل اصلی رد درخواست داوری است. تضاد منافع زمانی اتفاق میافتد که داور رابطه شخصی یا حرفهای با نویسنده، مجله یا موضوع مقاله داشته باشد که ممکن است بر عینیت و انصاف آنها در ارزیابی مقاله تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، داور ممکن است همکار، رقیب، دوست یا یکی از اعضای خانواده نویسنده باشد. آنها ممکن است ارتباط مالی یا فکری با مجله یا مقاله داشته باشند، یا ممکن است دیدگاه ها یا سوگیری های قوی در مورد موضوع مقاله داشته باشند. تضاد منافع می تواند یکپارچگی و اعتبار فرآیند داوری را تضعیف کرده یا به خطر بیاندازد و ممکن است اعتبار داور، نویسنده و مجله را نیز از بین ببرد. بنابراین، داوران باید هرگونه تضاد منافع احتمالی را قبل از توافق در مورد داوری مقاله به سردبیران مجله گزارش داده و اگر نمی توانند بی طرفانه داوری کنند، درخواست داوری را رد کنند.
دومین دلیل رایج که داوران ممکن است درخواست داوری را رد کنند کمبود زمان است. بررسی یک مقاله مستلزم صرف زمان و تلاش زیادی از سوی داور است. آنها باید مقاله را به دقت بخوانند، نقاط قوت و ضعف آن را ارزیابی کنند، بازخوردها و پیشنهادهای سازنده برای بهبود ارائه دهند و گزارش مختصری بنویسند. بسته به طول و پیچیدگی مقاله و همچنین مهلت تعیین شده توسط مجله، بررسی یک مقاله ممکن است چندین ساعت یا چند روز طول بکشد. به طور کلی، بسیاری از داوران به دلیل فشارهای کاری بالا و زمان و انرژی که باید روی کارهای دیگر خود از جمله تحقیقات، یا تدریس یا مسئولیتهای دیگر بگذارند، زمان کافی برای انجام داوری را ندارند. کسانی که درخواست داوری را میپذیرند اما به موقع آن را انجام نمیدهند، ممکن است باعث تاخیر در روند انتشار، آزرده شدن نویسنده و ویراستار شده و به اعتبار آنها آسیب برساند. به این دلایل، داوران باید فقط داوری مقالاتی را بپذیرند که می توانند در مهلت تعیین شده آن را به پایان رسانده و سایر وظایف خود را بر اساس آن سازماندهی کنند. با این حال، داوران باید در صورت مواجهه با مشکل، یا شرایط غیرمنتظره ای که مانع از انجام به موقع داوری می شود، در اسرع وقت به سردبیران مجله اطلاع دهند.
فقدان تخصص سومین دلیل رایجی است که داوران ممکن است درخواست بررسی مقاله را رد کنند. از داوران انتظار می رود که دانش و تجربه کافی در زمینه خاص، روش ها یا تجزیه و تحلیل آماری مقاله ای که در حال بررسی هستند، داشته باشند. تنها در این صورت است که آنها می توانند بازخورد مناسب، ماهرانه و سازنده به نویسنده بدهند. داورانی که با موضوع مقاله آشنایی ندارند نخواهند توانست نوآوری، اصالت، اعتبار و اهمیت علمی آن را ارزیابی کنند. فقدان تخصص ممکن است باعث اشتباه یا مشکلات عمده در طراحی، اجرا، تفسیر یا ارائه مقاله شود.
کسانی که درخواست داوری را می پذیرند اما فاقد تخصص کافی هستند، ممکن است نظرات نادرست، نامربوط یا گمراه کننده دهند که ممکن است نویسنده و ادیتور را گیج یا گمراه کند. بنابراین، از داوران انتظار میرود که نظراتی را که در حیطه علمی و علایق آنهاست را ارائه داده و در صورتی که از مناسب بودن آنها مطمئن نیستند، برای راهنمایی بیشتر با سردبیران مجله تماس بگیرند. بنابراین، بسیار مهم است که بازبینان داوری مقالاتی را که در تخصص آنها نیستند رد نموده تا از مشکلات ذکر شده در بالا جلوگیری کنند.
عدم علاقه چهارمین دلیل رایج برای رد درخواست داوری است. از نظر داوران، ممکن است برخی از مقاله ها از جنبه های مختلف بی ربط، غیر جالب یا غیر نوآورانه باشند. کسانی که به موضوع مقاله ای که بررسی می کنند علاقه ای ندارند، ممکن است انگیزه ای برای بررسی دقیق، کامل و حرفه ای آن نداشته باشند. آنها ممکن است مقاله را سرسری خوانده یا برخی از قسمت ها را نادیده بگیرند، در نتیجه جزئیات اساسی را متوجه نشده، و نظرات مبهم، کلی یا سطحی ارائه دهند که برای نویسنده یا ویرایشگر مفید نیست. چنین داوران بی انگیزه ای زمان و منابع خود را هدر داده و کیفیت و سودمندی فرآیند داوری را زیر سوال میبرند. به این دلایل، داوران باید شایستگی و سهم علمی مقاله را بدون توجه به ترجیحات شخصی خود در نظر گرفته و بازخورد صادقانه و محترمانه به نویسنده بدهند.
آخرین دلیل رایج که یک داور ممکن است درخواست داوری را رد کند، فرمت بندی نامناسب است. برخی از مقالات از دستورالعمل های مجله برای نویسندگان پیروی نمی کنند و معیارهای مجله مانند فرمت بندی، ساختار، تعداد کلمات مقاله یا سبک رفرنس دهی را رعایت نمی کنند. چنین مقاله ای نشان می دهد که نویسنده به معیارهای ژورنال اهمیت نداده و احتمالا دستورالعمل های مجله را به دقت نخوانده یا رعایت نکرده است. داوری مقالاتی که الزامات مجله را رعایت نکرده است، ممکن است سخت یا خستهکننده باشد، چرا که داور مجبور خواهد بود هر گونه اشتباه یا تناقضی را که نویسنده آن را انجام نداده اصلاح نکرده را متذکر شده یا تصحیح کنند. کسانی که داوری یک مقاله را می پذیرند، اما با مقاله ای مواجه میشوند که فرمت مناسب ندارد، ممکن است برای داوری آن زمان، انرژی و تلاش بیشتری صرف کرده که به نوبه خود باعث خواهد شد که دقت آن ها در رابطه با محتوا و زمینه علمی مقاله کاهش یابد. بنابراین، داوران باید قبل از موافقت با داوری مقاله، فرمت مناسب و مطابق با الزامات مجله را بررسی کرده و درخواست بررسی مقالاتی را که فرمت بندی مناسب ندارند را رد کنند.
داوران ممکن است به دلایل مختلفی مانند تضاد منافع، کمبود زمان، عدم تخصص، عدم علاقه یا عدم فرمت بندی مناسب، درخواست های داوری را بپذیرند یا رد کنند. همه این دلایل معتبر و معقول هستند و بازبینان نباید احساس گناه کرده یا فکر کنند موظف به پذیرش تمام درخواست های داوری هستند که دریافت می کنند. با این حال، آنها باید سریعا و محترمانه با با سردبیران مجله ارتباط برقرار کرده، دلایل خود برای رد درخواست را توضیح داده و در صورت امکان سایر داوران پیشنهاد دهند. آنها باید با چنین موقعیت هایی به طور حرفه ای و اخلاقی برخورد کرده، حجم کار و علایق خود را متعادل نگه داشته و درخواست های داوری که مرتبط با زمینه علمی آنهاست و برایشان جالب است را در صورتی که بتوانند مدیریت کنند بپذیرند. همه این موارد به داوران کمک می کند تا به شیوه ای مثبت و معنادار به جامعه علمی و فرآیند داوری کمک کنند.