مهمترین گروهی که در ارتباط با ژورنال علمی هستند، خوانندگان و مخاطبان ژورنال علمی هستند. اولویت اصلی برای افزایش کیفیت مقالات مجله، این گروه می باشند. خوانندگان دلیلی محکم برای انتشار یک ژورنال علمی هستند و هیچ گروه دیگری اهمیت آنها را در مجله ندارد. بنابراین ژورنال باید به صورت دقیق موضوعات مورد علاقه و مورد نیاز خوانندگان را مشخص کرده و استراتژی خود را بر اساس رسیدن به آن ایده آل قرار دهد.
سردبیر لازم است توجه داشته باشد که خوانندگان در صورتی ژورنال علمی را مطالعه خواهند کرد که کیفیت و محتوای آن در حد مطلوبی باشد. یعنی علاوه بر اینکه کیفیت علمی مقالات خوب و مناسب باشد، نحوه ارائه مطالب هم از نظر خوانندگان قابل قبول باشد. سردبیر لازم است بهترین ویراستاری، انتخاب بهترین داوران، رعایت اخلاق پژوهشی و دقت در چارچوب متدولوژیک را که خوانندگان با آن آشنا هستند، استفاده نماید و اطمینان داشته باشد که موارد فوق در محتوای مقالات پژوهشی چاپ شده در ژورنال علمی رعایت شود.
ژورنال علمی برای حفظ اعتماد خوانندگان خود، باید فرآیند روشن و شفافی را در نظر داشته باشد، مثلا چک لیست انتخاب یک مقاله برای چاپ را برای خوانندگان اعلام نماید و یا مشخص کند که چه کسی یا انجمنی حامی مالی ژورنال است که این موارد در حفظ اعتماد خوانندگان مجله تاثیر زیادی خواهد داشت. همچنین اگر اشتباهی از جانب ژورنال رخ دهد، ژورنال خود را جایزالخطا بداند و در برابر اشتباه خود، مسؤلیت پذیر باشد. ژورنال علمی در مورد انتشار محتوای علمی خود در اینترنت، برنامه ریزی ویژه ای داشته باشد و حتی اگر مجله انتشار نسخه چاپی اش را قطع کرد، خوانندگان قادر باشند به مطالب قبلی از طریق محیط مجازی دسترسی داشته باشند.
خوانندگان برای توسعه و پیشرفت یک ژورنال علمی نقشی حیاتی دارند و این امر می تواند به وسیله انتقادها و پیشنهادهایی که برای مجله ارسال می شوند یا ادامه تماس خوانندگان با ژورنال علمی مشخص شود. هر ژورنال علمی برای اینکه ارتباط خوبی با خوانندگان خود داشته باشد، باید به موضوعات زیر توجه داشته باشد:
– سردبیر برای تصمیم گیری در مورد محتوای ژورنال علمی اولویت خود را به موضوعات پیشنهاد شده از سوی خوانندگان بدهد و سلایق مالکان مجله یا موفقیت های تجاری و مالی یا علایق شخصی سردبیر را بر آنها ارجح نداند .
– فرآیند های ژورنال علمی برای افراد شاغل در ژورنال و خوانندگان شفاف باشد و این شفافیت لازم است بین مالکان، سرمایه گذاران، نویسندگان و خوانندگان یکسان باشد تا همه از فرآیندهای ژورنال اطلاع داشته باشند .
– دسترسی به محتوای ژورنال علمی باید به صورت چاپی و آنلاین انجام شود و کانال های توزیع مناسبی برای نسخه چاپی وجود داشته باشد.
– مطالب ژورنال علمی پس از انتشار برای مدتی طولانی در دسترس خوانندگان باشد.
– حوزه سردبیری، خوانندگان را تشویق به ارتباط با ژورنال علمی نماید. به عنوان مثال اعلام کند که مایل است میزان نامه به سردبیر را افزایش دهند تا خوانندگان با دقت بیشتری ژورنال را پیگیری نمایند.
مالک، ناشر و حامیان مالی
ناشران عضو مهمی از گروه هدایتگر ژورنال علمی هستند که می بایست حرفه ای عمل کنند و قدرت و توانایی خود را بر حوزه سردبیری تحمیل ننمایند. روش همکاری این افراد با ژورنال علمی باید روشن و حرفه ای باشد و سردبیر را برای تأیید و عدم تأیید پیش نویس هر مقاله آزاد بگذارند. همچنین سردبیر برای مالکان و انتشار دهندگان ژورنال احترام قائل شود و اطمینان داشته باشد هیچ یک از تصمیماتی که می گیرند تحت تأثیر مسائل مالی و اقتصادی نخواهد بود.
صاحب امتیاز یا ناشر ژورنال علمی، چاپخانه یا شرکت هایی را برای چاپ و توزیع مجله انتخاب می کند و سردبیر باید با این شرکت ها در محیطی کاملا حرفه ای همکاری نماید. البته سردبیر باید هم افراد یا شرکت هایی را که برای همکاری با ژورنال انتخاب می کند، برای صاحب امتیاز توضیح دهد و این انتخاب بر اساس شایستگی باشد و بر اساس منافع شخصی نباشد که تعارض منافعی رخ ندهد.
سردبیر، مسئول گزارش دهی فعالیت ها به صاحب امتیاز می باشد و معمولاً به صورت سالانه این کار را انجام می دهد و این گزارش ها باید صادقانه و جامع باشد. به علاوه اینکه مالکان یا حامیان مالی لازم است از جزئیات فعالیت سردبیر اطلاع داشته باشند و هر گونه عملکرد مشکوک (اگر وجود دارد) تشخیص داده شده و در صورت نیاز رفع شود.
در قرارداد اولیه که بین صاحب امتیاز و سردبیر بسته می شود، باید ذکر گردد که در طول قرارداد اگر شغل جدیدی به سردبیر پیشنهاد شد (مانند عضویت سردبیر در هیأت مدیره یک شرکت داروسازی یا انتخاب به عنوان مدیر یک مرکز تحقیقات) و سردبیر هم آن را پذیرفت، لازم است به صاحب امتیاز مجله گزارش شود و در صورتیکه این احتمال وجود داشته باشد که تعارض منافع به وجود خواهد آمد، قرارداد همکاری با سردبیر لغو شود. بنابراین سردبیر موظف است تا گزارش هایی از موارد شخصی و کاری مجله را سالانه به بالاترین مسئولان مالی و ناشر ژورنال علمی بدهد و البته باید سردبیر یقین داشته باشد که در صورت بروز هر خطای حرفه ای، مورد سرزنش و بازخواست قرار نخواهد گرفت.
