در حوزه انتشارات علمی، ریترک شدن مقاله یک مسئله جدی است و نشان می دهد که مشکلات اساسی در ماهیت یا اجرای تحقیق وجود داشته که اعتبار نتایج آن را زیر سوال می برد. ریترک شدن به طور کلی ممکن است به دلایل متعددی از اشتباهات واقعی گرفته تا رفتار غیراخلاقی نویسندگان اتفاق بیفتد. گاهی اوقات خود نویسندگان مقاله ممکن است اشتباهات خود را تشخیص داده و آن را به مجله اطلاع دهند، گاهی اوقات نیز اشتباهات توسط ویراستاران مجله یا سایر محققانی که متوجه اشتباه در مقاله شده اند تشخیص داده شده و به دنبال آن مقاله ریترک می شود. صرف نظر از دلیل ریترک شدن، این عمل می تواند نتایج قابل توجهی برای محققان داشته باشد و بر جایگاه و پیشرفت شغلی آنها تأثیر بگذارد.
درک دلایل ریترک شدن مقاله برای حفظ یکپارچگی مستندات علمی ضروری بوده و به محققان کمک خواهد تا کار خود را به نحو درست، اصولی، اخلاقی و مسئولانه انجام دهند. در ادامه متن، دلایل احتمالی ریترک شدن مقاله را به تفصیل بررسی کرده و توصیه‌هایی در مورد چگونگی جلوگیری از چنین اتفاقات تأسف‌آوری ارائه خواهیم نمود.
ریترک شدن به چه معناست و چرا مهم است؟
ریترک شدن در زمینه آکادمیک به معنای حذف مقاله قبلا منتشر شده از هر دو فرم دیجیتال و فیزیکی یک مجله است. این اقدام، که معمولاً آخرین راه حل مجلات است، زمانی انجام می شود که مشکلات اساسی در محتوای مقاله یا نحوه انجام آن وجود داشته باشد.
ریترک شدن یک مقاله منتشر شده یک مسئله جدی است که می تواند عمیقاً بر محققان و جایگاه حرفه ای و پیشرفت آنها تأثیر بگذارد. با این وجود، درک این نکته بسیار مهم است که هدف اصلی ریترک کردن، حفظ اعتبار نشریات علمی است، نه مجازات نویسندگان.
دلایل ریترک شدن یک مقاله
سوء رفتار علمی
سوء رفتار علمی یکی از مهمترین دلایلی است که منجر به ریترک شدن مقاله می شود. این سوء رفتار شامل موارد زیر است:
• داده سازی: به معنی ساختن داده ها یا نتایج و سپس مستندسازی یا گزارش آنها است. به عنوان مثال، یک پزشک ممکن است اطلاعات بیمار در یک مطالعه بالینی را بسازد، این یک نقض شدید اصول اخلاقی است که می تواند منجر عواقب جبران ناپذیری شود.
• تحریف: این مربوط به تغییر مواد، دستگاه، یا روش های تحقیق، و همچنین اصلاح یا حذف داده ها یا یافته هایی است که باعث می شود نتبج تحقیق به صورت نادرستی در مقاله بیان شوند. به عنوان مثال، یک محقق ممکن است داده‌های یک کارآزمایی بالینی را دستکاری کرده تا عملکرد دارویی را قوی‌تر از آنچه هست نشان دهد.
• سرقت ادبی: این به معنی استفاده غیرمجاز از مفاهیم، روش کار، یافته ها یا ایده فرد دیگر بدون تایید آنها است. همچنین شامل استفاده از کار شخص دیگری بدون رفرنس دادن به اوست. از مصادیق سرقت ادبی می توان به کپی کردن چند عبارت بدون رفرنس دادن یا کپی کردن کل تحقیقات دیگری متفاوت باشد. برای مثال در حوزه پزشکی، سرقت ادبی می تواند به معنای تکرار بخش هایی از یک مطالعه موردی یا یک مقاله علمی باشد.
اشتباهات سهوی
ریترک شدن می تواند نتیجه اشتباهات سهوی باشد. اینها اشتباهات ممکن است در هر مرحله از فرآیند تحقیق، از جمع آوری داده ها گرفته تا بررسی و گزارش آنها رخ دهد. به عنوان مثال، یک پزشک ممکن است به دلیل اشتباه آماری، نتایج یک کارآزمایی بالینی را اشتباه تفسیر کرده که منجر به نتیجه‌گیری‌های اشتباه شود.
تکرارپذیری
در حوزه علمی، توانایی بازتولید و تکرا نتایج از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر سایر محققان نتواند طبق مواد اولیه و روش کار یک مقاله به یافته های مشابهی دست یابند، ممکن است نشان دهنده یک مشکل مهم در تحقیقات اولیه باشد. درنتیجه عدم تکرار پذیری نیز می تواند منجر به ریترک شدن مقاله شود. به عنوان مثال، اگر یک تحقیق نوآورانه در انکولوژی قابل تکرار توسط سایر محققان نباشد، ممکن است برای متوقف کردن انتشار اطلاعات نادرستی که ممکن است آسیب زننده نیز باشند، مقاله ریترک شود.
ملاحظات اخلاقی
ریترک کردن ممکن است در نتیجه مسائل اخلاقی نیز رخ دهد. این ملاحظات اخلاقی ممکن است شامل موارد مربوط به رضایت آگاهانه، محرمانه بودن، تضاد منافع، یا استفاده نادرست از حیوانات یا انسان ها در طول تحقیقات باشد. برای مثال، اگر مشخص شود که مطالعه بدون مجوز اخلاقی لازم یا بدون کسب رضایت آگاهانه از شرکت‌کنندگان انجام شده است، ممکن است مجله مقاله را ریترک کند.
تکرار مکررات مقاله
تکرار مکررات که به نوعی سرقت ادبی نیز هست، زمانی اتفاق می افتد که یک محقق یک تحقیق را در چند مجله مختلف منتشر کند. این عمل غیراخلاقی است، زیرا می‌تواند منجر به این شود که یک اثر چندین بار در معیارهای سایتیشن گنجانده شده و در نتیجه تاثیرگذاری مقاله غیرواقعی باشد.
اختلافات بر سر تألیف
اختلاف بین محققان در مورد تألیف نیز می تواند منجر به ریترک شدن شود. ترتیب نویسندگان در یک مقاله علمی از جنبه علمی و مالی مهم است، و تعارض بر سر اینکه اسم چه کسی باید به عنوان نویسنده وارد مقاله شود می تواند گهگاه منجر به ریترک شدن مقاله شود. ترتیب نویسندگان در یک مقاله علمی نیز مهم است، زیرا نویسنده اول عموماً فردی است که بیشترین مشارکت را در تحقیق داشته است و آخرین نویسنده معمولاً محقق ارشد یا محقق اصلی است. اگر در مورد اینکه چه کسی وبه چه ترتیبی در تحقیق مشارکت داشته است اختلاف نظر وجود داشته باشد، می تواند باعث ریترک شدن مقاله شود.
سحن نهایی ریترک شدن یک مقاله علمی یک موضوع جدی است که می تواند به دلیل عوامل متعددی از جمله سوء رفتار علمی، اشتباهات سهوی، عدم تکرارپذیری، مسائل اخلاقی، تکرار مکررات مقاله، و اختلافات بر سر تألیف ایجاد شود. با درک این علل، محققان می توانند از چنین مسائلی اجتناب کرده و استانداردهای صداقت علمی را حفظ کنند. به خاطر داشته باشید که هدف تحقیق این نیست کهصرفا یک مقاله منتشر شود، بلکه هدف نهایی رشد دانش و افزایش تأثیرگذاری در رشته شماست.