هوش مصنوعی (AI) در حال متحول در بخش های مختلف زندگی است و بخش سلامت و درمان نیز از این قاعده مستثنی نیست. پیش بینی می شود که استفاده از هوش مصنوعی در تحقیقات پزشکی تحولات اساسی ایجاد کرده و دقت و کارایی تشخیص، درمان و مراقبت از بیمار را افزایش دهد. اما آیا این بدان معناست که هوش مصنوعی می تواند نقش نویسندگان مقالات پزشکی را نیز بر عهده بگیرد؟ این مقاله به طور جامع به این سوال می پردازد.
نقش نویسندگان مقالات پزشکی
نویسندگان پزشکی جایگاهی محوری در بخش مراقبت های بهداشتی دارند. وظیفه آنها این است که داده های پیچیده پزشکی را برای افراد مختلف مانند متخصصان مراقبت های بهداشتی، بیماران و نهادهای نظارتی به اطلاعات واضح و مختصر ترجمه کنند. برخی از وظایف اصلی این افراد به شرح زیر است:
نوشتن اسناد علمی:
نویسندگان آکادمیک در رشته پزشکی معمولا اسناد علمی تولید می کنند که داده های پزشکی پیچیده را به مخاطبان مختلف منتقل می کند. این اسناد ممکن است شامل مقالات تحقیقاتی، مقالات مروری، گزارش های موردی و گزارش های مطالعات بالینی باشد. نویسندگان آکادمیک پزشکی باید درک قوی از حوزه پزشکی که درباره آن می نویسند داشته و در عین حال بتوانند تبدیل داده های علمی پیچیده را به صورتی قابل درک برای افراد کمتر متخصص بیان کنند.
تحقیق و همکاری:
نویسندگان آکادمیک پزشکی معمولا در رابطه با داروها یا روش های درمانی جدید با متخصصان مراقبت های بهداشتی مانند پزشکان، پرستاران، داروسازان، بیماران و نمایندگان رسانه ها همکاری می کنند. آنها در مورد بیماری ها، روش های درمانی یا سایر موضوعات مرتبط با پروژه های خاص تحقیق می کنند. این تحقیق و سرچ معمولاً شامل بررسی مقالات علمی، تجزیه و تحلیل داده ها و همکاری با سایر متخصصان بهداشت و درمان است.
قابلیت های هوش مصنوعی
هوش مصنوعی پیشرفت چشمگیری در زمینه پردازش و تولید زبان طبیعی داشته و قادر به تجزیه و تحلیل حجم زیادی از داده ها، تشخیص الگوها، استخراج نتایج و حتی تولید متنی شبیه به نوشته های انسان است. با این حال، اگرچه که هوش مصنوعی می تواند در جنبه های خاصی از نوشتن محتوای پزشکی، مانند تجزیه و تحلیل داده ها و ایجاد نسخه اولیه مقالات به کار بیاید، اما در حال حاضر توانایی درک و تفسیر کامل اطلاعات پزشکی پیچیده را (به همان روشی که یک نویسنده انسانی درک و تفسیر می کند) ندارد.
تحلیل داده ها:
هوش مصنوعی این قابلیت را دارد که حجم زیادی از داده ها را از منابع مختلف مانند سوابق پزشکی، پایگاه های داده ژنتیکی و ادبیات پزشکی بررسی کرده و الگوهایی را که انسان ممکن است نتواند تشخیص دهد را شناسایی کند. شناسایی این الگوها می توانند پیشرفت بیماری ها را پیش بینی کرده و کمک کند تا برنامه های درمانی مختص به هر فرد تهیه شود.
تهیه ورژن اولیه مقاله:
اخیرا ابزارهای نوشتن هوش مصنوعی، مانند ابزارهایی که با پردازش زبان طبیعی و یادگیری ماشینی کار میکنند، در بین نویسندگان در سراسر جهان محبوبیت پیدا کرده اند. این ابزارها که توسط برنامه نویسان توسعه یافته اند، روند تولید و ویرایش محتوا را تسریع می کنند.
افزایش کارایی و سرعت گردش کار:
اگر شما هم یک نویسنده یا ویراستار محتوای پزشکی هستید، احتمالا همیشه به دنبال استراتژی هایی بوده اید که بتواند کارایی و سرعت گردش کار شما را افزایش دهد. با ظهور ابزارهای هوش مصنوعی با قابلیت های بالا، می توانید فرآیند نوشتن خود را هوش مصنوعی ترکیب کرده و از آنها جهت نوآوری و افزایش کارایی خود استفاده کنید.
اتوماتیک کردن نوشتن محتوای پزشکی:
هدف استفاده از هوش مصنوعی جایگزین کردن آن با توانایی های نوشتاری انسان نیست، این ابزارها به این منظور توسعه داده شده اند تا به فرد کمک کنند تا بر موانع پیرامون غلبه کرده و همزمان مهارت های خود را افزایش دهند. همچنین میتواند به افراد امکان دهد که نوعی فرایند اتوماسیونی را در نوشتن محتوای پزشکی اعمال کرده و سرعت تولید محتوای فرد را افزایش می دهند.
تضمین کیفیت:
ابزارهای کمک به نوشتاری پزشکی که مبتنی بر هوش مصنوعی هستند نیز میتوانند با اطمینان از سازگاری و دقت اسناد مورد استفاده، کیفیت نهایی محتوا را تضمین کنند. این امر با شناسایی عدم تطابق ها یا اشتباهات احتمالی موجود در متن و پیشنهاد اصلاحات انجام می گیرد.
رعایت الزامات و استانداردها:
ابزارهای کمک به نوشتاری محتوای پزشکی که مبتنی بر هوش مصنوعی هستند میتوانند به نویسنده این اطمینان را بدهند که محتوای نوشته شده الزامات و استانداردهای لازم را دارد. این می تواند به ویژه برای پروژه های در مقیاس بزرگ مانند گزارش های مطالعات بالینی مفید که حجم زیادی از اطلاعات و اسناد پیچیده قرار است منتقل شود اهمیت دارد.
محدودیت های هوش مصنوعی
علیرغم قابلیتهای بیشمار هوش مصنوعی، این ابزارها محدودیتهایی نیز دارند. آنها نمی توانند متن را به همان شیوه ای که انسان درک می کنند، متوجه شوند. کارهایی که نیازمند خلاقیت، تفکر انتقادی و هوش هیجانی هستند – و در نگارش محتواهای پزشکی اهمیت زیادی دارند- نیز در حال حاضر یکی از چالش های هوش مصنوعی است. علاوه بر این، موثر بودن هوش مصنوعی مستقیماً با کیفیت دادههای ورودی (که توسط آنها آموزش می بیند) مرتبط است. اگر داده های آموزشی مغرضانه یا ناقص باشند، خروجی حاصل نیز ناقص خواهد بود.
درک متن:
هوش مصنوعی این توانایی را ندارد که بتواند متن را به همان روشی که انسان ها درک می کند متوجه شود. همانطور که گفته شد، ابزارهای فعلی در رابطه با کارهایی که نیاز به خلاقیت، تفکر انتقادی و هوش هیجانی دارند نیز چندان کارامد نیستند.
وابستگی به داده ها:
یک محدودیت مهم در رابطه با همه انواع هوش مصنوعی، وابستگی آن به داده های ورودی آموزشی و ناتوانی در تعمیم به سایر مجموعه های داده است. الگوریتمهای هوش مصنوعی اغلب با آموزش دادههای یک بیمارستان یا کلینیک خاص توسعه مییابند. در نتیجه، این الگوریتمها ممکن است روی دادههای آزمایشی از همان بیمارستان عملکرد بالایی داشته باشند اما نتوانند فراتر از آن زمینه خاص موثر واقع شوند.
سوگیری و شفافیت:
معمولا در مورد سوگیری احتمالی، عدم شفافیت، مسائل مربوط به حریم خصوصی مرتبط با دادههای ورودی برای آموزش مدلهای هوش مصنوعی، مسائل امنیتی و مسئولیت های متعاقب آن نگرانیهایی مطرح است.
محدودیت در تشخیص واقعیت از غیرواقعیت:
هوش مصنوعی طوری طراحی شده که به هر درخواستی پاسخ دهد، بنابراین نمی تواند به خوبی بین حقیقت و دروغ یا تشخیص حقایق علمی از اطلاعات غیرعلمی و نادرست تمایز. قائل شود
کیفیت خروجی:
کیفیت محتوای خروجی هوش مصنوعی در صورتی که داده های ورودی (که با استفاده از آنها آموزش داده شده است) مغرضانه یا ناقص باشد، می تواند اشتباه و ناکامل باشد. این موضوع یک چالش مهم در محتواهای پزشکی خواهد بود، چرا که در رابطه با سلامت و درمان افراد نمی توان کوچکترین بی دقتی و عدم قابلیت اطمینان را پذیرفت.
هوش مصنوعی در آینده نوشتن محتوای پزشکی
در حال حاضر بعید است که هوش مصنوعی در کوتاه مدت بتواند به طور کامل جایگزین نویسندگان پزشکی شود، مطمئناً نقش آن فراتر از یک نقش حمایتی نخواهد بود. هوش مصنوعی می تواند انجام کارهای تکراری را تسهیل کرده، کارایی تجزیه و تحلیل داده ها را افزایش داده و حتی به افراد کمک کند تا نسخه اولیه یک محتوا یا مقاله پزشکی را بنویسند. بر عهده گرفتن چنین مواردی توسط هوش مصنوعی به نویسندگان پزشکی اجازه می دهد تا زمان خود را به کارهای پیچیده تر که الزاما نیازمند هوش انسانی است اختصاص دهند.
سخن پایانی
در حالی که هوش مصنوعی پتانسیل پیشرفت قابل توجهی در حوزه نگارش پزشکی را دارد، اما هنوز نمی تواند به طور کامل جایگزین نویسندگان انسانی شود. درک دقیق، قابلیتهای تفکر انتقادی و هوش هیجانی ذاتی نویسندگان انسانی را نمیتوان با فناوری فعلی هوش مصنوعی جایگزین کرد. با این حال، با همکاری با هوش مصنوعی، نویسندگان پزشکی می توانند از نقاط قوت هر خود و هوش مصنوعی به صورت همزمان استفاده کرده و در نهایت محتوای پزشکی با کیفیت بالا تولید کنند.