نکاتی در مورد ثبت اختراع تحقیقات

ثبت اختراع یکی از مهمترین راه های محافظت از دارایی های ذهنی است. برای موفقیت و ماندن در راس بازی، شرکت ها باید خود را بر اساس پرتفولیوی دارایی های ذهنی خود از رقبایشان متمایز سازند. ثبت اختراع مانعی برای تولید، استفاده، توزیع یا بهبود نوآوری شما توسط حریفانتان در کشور یا کشورهایی که در آنها حق انحصاری رعایت می شود است. در ادامه نکاتی برای چگونگی ایمن سازی موثر دارایی ذهنی ذکر شده است.

 

1. با اولویت بندی ثبت اختراع قبل از رقیب حمله کنید

اگر ندانید که چه پیشرفت های تکنولوژیکی قابلیت دریافت حق انصاری را دارند ممکن است وقت خود را بیهوده صرف محافظت از دارایی های ذهنی بی ارزش بنمایید. متعاقبا یکی از مهمترین گام ها برای ثبت اختراع، شناسایی همه فناوری هایی است که قابلیت دریافت آن را در همان مراحل اولیه فرآیندهای توسعه دارند می باشد. این کار به پیشگیری از افشاهای غیر مجاز کمک می کند. اگر یک فناوری به صورت عمومی مورد بحث قرار گرفت قابلیت دریافت حق ثبت اختراع را از دست می دهد. شناسایی ایده ای که قابلیت دریافت این امتیاز را دارد و محافظت از آن در زمان مناسب، وقت، پول و تلاش های سرمایه گذاری شده شما در توسعه و پرورش بیشتر آن را حفظ می کند.

همچنین سبب به رسمیت شناخته شدن خلاقیت شما شده و احتمال دریافت پاداش های مادی برای اختراع را افزایش می دهد. بنابراین، شناسایی همه نسخه ها و اصلاحات ممکن که می تواند در رابطه با فناوری در دست اقدام انجام شود اهمیت دارد. با کمک گرفتن از یک متخصص فنی و یک وکیل مجرب در زمینه امور مربوط به ثبت اختراع می توانید اطمینان حاصل کنید که تمام تغییرات و سازگاری های محتمل در یک فناوری را تحت پوشش قرار می دهید.

با این کار می توانید از حوزه کامل فناوری خود محافظت کرده و از آن بهره ببرید. به علاوه، ثبت چندین اختراع متنوع تضمین می کند که رقبایتان دیگر نخواهند توانست فناوری شما را با اصلاحات جزئی تکثیر کرده و مزایای متعلق به شما را با حداقل تلاش درو کنند.

2. بدانید چه مواردی می توانند ثبت شوند

سه شرط کلیدی برای ثبت هر ایده عبارتند از: تازه بودن، نوآوری و کاربرد صنعتی داشتن. این نوآوری باید یک مشخصه جدید ارائه دهد که در بدنه  متون موجود ناشناخته مانده باشد. باید به گونه ای باشد که یک فرد با مهارت های معمولی در زمینه مربوطه نتواند آن را به راحتی یا آشکارا استنتاج کند.

با این وجود، در زمان ثبت اختراع باید نوآوری با جزئیات کافی شرح داده شود به گونه ای که هر فردی با مهارت های معمولی در زمینه مشابه بتواند آن را تکثیر کند. حق انحصاری باید همچنین کاربری صنعتی داشته باشد.

یک جنبه مهم دیگر که باید مد نظر قرار داده شود موضوعی است که می تواند حق انحصاری دریافت کند. در چندین کشور هنجارهای از پیش تعیین شده ای در مورد مسائل مربوط به موضوعات مشخص شده است که قابلیت دریافت حق انحصاری را دارند. برای مثال، برخی از کشورها به نظریه های علمی، مدل های ریاضیاتی و یا برنامه های کامپیوتری حق انحصاری نمی دهند.

3. جستجویی دقیق برای ثبت اختراع انجام دهید

قبل از ثبت اختراع باید مطمئن شوید که این نوآوری به هیچ شکل دیگری قبل از اقدام شما پیش بینی نشده باشد. برای تایید این مساله می توانید یک جستجوی جامع بر روی اختراعات ثبت شده انجام  دهید. روش های مختلفی برای شناسایی پتنت های موجود وجود دارد که عبارتند از:

– می توانید در میان پایگاه های داده معتبر مثل WIPO یا وب سایت USPTO جستجو کنید.

– جستجویی جامع بر روی ثبت اختراعات با استفاده از کلمات کلیدی، عبارت ها، نام های مخترعان و غیره با استفاده از گزینه جستجوی گوگل انجام دهید.

– از راهنمایی های متخصصان در مراکز ثبت اختراع و علامت تجاری استفاده کنید.

– جستجویی در مقالات مرتبط با زمینه کاری خود در مجلات داشته باشید.

– راهکار دیگر حضور به هم رساندن در کنفرانس های ملی و بین المللی برای شناسایی آخرین گرایشات فناوری و به روز ترین پیشرفت ها است.

4. نوع اختراع را انتخاب کنید

دو نوع درخواست اختراع وجود دارد که هر فرد می تواند بر اساس نیاز خود آن را ثبت کند که عبارتند از درخواست ثبت اختراع موقت یا درخواست دائم. ثبت اختراع موقت غیر رسمی بوده و ثبت آن سریع و آسان است. به مخترع یک سال فرصت داده می شود که اختراع دائمی مربوطه را ثبت نماید. مزایای ثبت یک اختراع موقت به شرح زیر می باشد:

– پیش رفتن سریعتر پروسه های اولیه.

– هزینه های کمتر نسبت به تشکیل پرونده ثبت یک اختراع دائمی.

– کمک به ایجاد یک تاریخ بایگانی USPTO رسمی که شما را در اولویت قرار می دهد.

– به متقاضی یک مهلت یک ساله برای ارزیابی کامل عملی بودن فناوری در سطح تجاری می دهد.

از طرف دیگر ثبت اختراع دائمی رسمی تر هستند. باید با رعایت کامل استاندارهای ثبت اختراع تهیه شوند. بازرس مربوطه با دقت درخواست را بررسی کرده و اگر تایید شود آن را برای مدت بیست سال از تاریخ بایگانی ارائه می دهد.

یک محقق باید با دقت همه جنبه ها را قبل از تصمیم گیری برای ثبت نوع اختراع بسنجد. ثبت موقت زمانی مفید است که یک فناوری نسخه های متعددی داشته باشد و متقاضی در مورد اینکه کدام نسخه می تواند به لحاظ تجاری با ارزش تر باشد مطمئن نباشد. با این وجود، درخواست نادرست ثبت موقت و توضیح نادرست آن می تواند برای درخواست شما مهلک بوده و آن را بی ارزش سازد.

5. درخواست خود را با مهارت آماده کنید

آماده ساختن یک درخواست می تواند امری کسل کننده باشد. بنابراین، باید با دقت همه دستورالعمل های تعیین شده توسط USPTP را رعایت کنید. اجزای اصلی درخواست ثبت عبارتند از:

– عنوان درخواست

– پیش زمینه و خلاصه اختراع

– خلاصه و نقشه ها

– توضیح طراحی ها و نقشه ها

– ادعاهای اختراع

– ارجاع متقابل به درخواست های مشابه