ملاک‎های محتوایي مقاله

1. فرایند تفکر: هر پژوهش علمي در پي پاسخ دادن به پرسش‎هایي است كه تاكنون براي مخاطبان كشف نشده‎است. از این‎رو پژوهش علمي همیشه با طرح یك یا چند سئوال آغاز مي‎شود كه محقق در صدد پاسخگویي به آن‎هاست.
2. منطقي بودن: منطق ابزار ضروري یك مقاله علمي است و محقق باید شایستگي لازم در استدلال، تحلیل محتوا و نتیجه‎گیري داشته باشد. قواعد، طبقه بندي، استنباط‎هاي قیاسي و استقرایي، روش‎هاي مختلف نمونه‎برداري و غیره همه از ویژگي‎هاي منطقي یك مقاله علمي است كه محقق باید به آن‎ها توجه داشته باشد.
3. انسجام و نظام مند بودن: محقق باید عناوین فرعي مقاله خود را با نظمي منطقي از یكدیگر مجزا كرده و ارتباط بخش‎ها را با یکدیگر مشخص نماید.
4. تراكمي بودن: هدف اصلي یك مقاله، كشف یا تكمیل دانش بشري است نه تكرار دوباره آن با عبارات مختلف.
5. تناسب موضوع با نیازهاي فعلي جامعه علمي: هر پژوهش علمي باید نیازهاي اساسي جامعه علمي خود را در نظر گرفته، در صدد حل آن مسائل برآید. بنابراین از طرح موضوعاتي كه از اولویت تحقیقي برخوردار نیستند و جامعه علمي بدانها نیاز ندارد باید احتراز نمود.
6. نوآوري: هر تحقیق علمي زماني مي‎تواند در ارتقاي سطح دانش موفق و موثر باشد كه از فكري بدیع و تازه برخوردار باشد. مقالاتی كه به جمع آوري صرف بسنده مي‎كنند، نمي‎توانند سهم عمده‎اي در پیشرفت دانش بشري داشته باشند.
7. توضیح مطلب در حد ضرورت: محقق باید به حدي مطالب را تبیین كند كه مقصود وي براي خواننده روشن باشد.
8. متناسب بودن با نظریه‎ها: یافته‎هاي به دست آمده در تحقیقات میداني یا توصیفي نباید با قوانین كلي آن رشته تخصصي منافات داشته باشند.
9. اجتناب از كلي گویي: محقق باید مباحث علمي خود را به روشني توضیح دهد و با زبان گویا آن را تبیین کند و از كلي گویي اجتناب نماید.
10. گزارش روش شناسي تحقیق: چگونگي گردآوري شواهد و تبدیل آن‎ها به یافته‎ها “روش شناسي” نامیده مي‎شود. این سوال كه “چگونه داده‎ها باید گردآوري شود و مورد تفسیر قرار گیرد، به طوري كه ابهام حاصل از آنها به حداقل ممكن كاهش یابد” از موارد مهم تحقیق علمي است.
11. یك تحقیق علمي زماني مي تواند مطالب خود را به اثبات برساند كه از روش گردآوري مناسبي برخوردار باشد و آن روشها در مقاله به خوبي بیان شده باشند.