آیین نگارش
محقق باید ابعاد سهگانه محتوایي، ساختاري و نگارشي مقاله را مورد توجه قرار دهد. اكنون به بررسي اصول كلي آیین نگارش كه رعایت آن در تحریر مقاله علمي ضروري به نظر ميرسد، ميپردازیم.
– متن علمي تا حد ممكن باید مختصر و مفید باشد. به همین جهت لازم است از آوردن نقل قولهاي غیرضروري و حجم افزا، تفننهاي شاعرانه و ذوقي، بیانهاي عاطفي واحساسي و گزافهنویسي اجتناب شود.
– از آوردن عبارتهاي مبهم، مغلق و پیچیده و واژههاي نامأنوس باید احتراز گردد.
– باید از ذكر بندهاي طولاني و جملههاي بلند خودداري شود.
– مطالب باید ساده، روان، جذاب و به گونهاي صریح و روشن بیان گردد.
– در نقل مطالب، ضروري است امانت داري را با ذكر مشخصات دقیق منبع رعایت نمود. هر چند در این باب نباید به دام افراط و تفریط كه حمل بر فضل فروشي یا سهل انگاري است افتاد.
– هر بخش از نوشته كه شامل یك اندیشه و مطلب خاصي است، باید در یك بند (پاراگراف) آورده شود.
– باید از به كار بردن كلمات مترادف به جهت افزایش حجم اجتناب شود.
– باید از به كار بردن افراطي حروف اضافه و حروف ربط در متن پرهیز گردد.
– باید از به كار بردن تعبیرهاي نامناسب و عامیانه و استعمال الفاظ ناروا و غیر اخلاقي احتراز شود.
