نگارش اصولی هدفی ارزنده برای هر محقق است. علی الخصوص برای هر محققی که انتظار دارد مقالاتش در مجله شناخته شده ای به چاپ برسد.
خوب نوشتن به معنای ارائه بحث و شواهدتان به گونه ای صریح، منطقی و خلاقانه است. یک مبحث جالب که در یک مثنوی پرطمطراق پنهان شده است برای هیچ کس کاربردی ندارد.
نگارش اصولی نیاز به تلاش دارد. علاوه بر دانش قواعد پایه و صرف و نحو زبان نیازمند یک گوش خوب، قدرت تشخیص و توانایی انتقاد از خود است.
نهایتا هر کسی که می خواهد اصولی بنویسد باید در خود حس انتقاد پذیری را افزایش دهد. شما باید بتوانید به صورت عینی نوشته خود را قضاوت کنید و درخشندگی محتوا را کنار بگذارید و صادقانه توانایی آن را در برقراری ارتباط ارزیابی کنید.
در زیر نکاتی مفید برای هر کسی که قصد نوشتن برای مجلات علمی را دارند آورده شده است.
با انتقاد کردن از مقالات خود با در نظر داشتن ایده های زیر قطعا می توانید نوشتار خود را بهتر کرده احتمال انتشار آن را افزایش دهید.
قبل از نوشتن مشخص کنید که چه می خواهید بگویید
دقیقا مشخص کنید که چه می خواهید بگویید. این موضوع به نظر کاملا مشخص می رسد اما افراد بسیاری زحمت این کار را به خود نمی دهند. اگر از قبل بدانید که چه می خواهید بگویید احتمال تولید یک مقاله سازمان یافته و متقاعد کننده را به حداکثر می رسانید.
در قالب یک رئوس از مطالب فکر کنید
برای حصول اطمینان از وجود یک جریان منطقی با ایجاد یک رئوس از مطالب شروع کنید (حتی اگر تنها در ذهن خودتان باشد).
از جمله های مستقیم استفاده کنید
در هر جمله فقط به یک ایده یا نکته اشاره کنید. جمله ها ساده و کوتاه باشند. به جای اینکه جمله ها را با “و” به هم متصل کنید جمله ها را جداگانه بنویسید.
خلاصه بنویسید
خلاصه نویسی در نوشتن مقالات تحقیقاتی بسیار اهمیت دارد. به خاطر داشته باشید مراقب عبارت های بلندی که قابل کوتاه کردن هستند باشید.
افکار خود را سازماندهی کنید
مطمئن شوید که هر بند جمله اصلی و موضوعی بدون ابهامی داشته باشد و محتوای بند از این موضوع حمایت نماید. به خاطر داشته باشید که هدف گزارش دادن یافته ها و نتیجه گیری های شما به صورت صریح با کمترین تعداد کلمات تا حد نیاز است.
افعال عملی را جایگزین فعل “بودن” کنید
فعل “بودن” فعل مهمی است اما اگر زیاد استفاده شود متن را ضعیف می کند. برای مثال به جای اینکه بنویسید “این خلاصه ای است از” بگویید “به منظور خلاصه کردن”.
در استفاده از قیدها و صفت ها صرفه جویی کنید
سعی کنید اصلاح کننده های غیر خاص مثل “خیلی”، “شدیدا” و “تا حد زیادی” را حذف کنید. هنگامیکه که از اصلاح کننده ها استفاده می کنید سعی کنید تا حد ممکن آن ها را خاص کنید. مثلا سعی کنید به جای “یک پاسخ خیلی خوب” بنویسید “پاسخ مورد انتظار”.
تا جایی که می توانید دقیق باشید
از عبارت هایی مثل “تعدادی از” و “مقادیری از” اجتناب کنید. اگر می توانید بجای این کلمات از کلماتی مثل “بسیاری”، “تعداد معدودی” یا “برخی” یا حتی به جای عدد استفاده کنید.
از حروف اضافه و ساختارهای غیر ضروری اجتناب کنید
عبارت هایی مثل “مشخص است که” و “حقیقت این است که” الفاظ پوچی برای نگارش هستند. اگر به آنچه که می گویید باور دارید، تنها همان را بگویید.
همین مطلب برای عبارت های قیدی مثل “به منظور” یا “در تلاش برای” نیز مصداق دارد. به جای “به منظور درک این واکنش ها” بهتر است بگوییم “برای درک این واکنش”.
مراقب قسمت های جا افتاده باشید
آیا یک یا دو جمله اساسی را در نتیجه گیری فراموش کرده اید که همین جمله فرآیند فکری شما را برای کسی که در زندگی روزمره اش در مورد این مساله فکر نمی کند توضیح می دهد؟
مراقب تکرارها باشید
زمانی که می بینید کلمه ای مکررا استفاده شده است سعی کنید از کلمات هم معنی آن استفاده کنید. اگرچه تکرار یک کلمه یا عبارت گاها به لحاظ بلاغت موثر باشد اما می تواند در عین حال ساختار جمله شما را بدشکل نماید.
همان طور که می گویید بنویسید
هر کجا که امکان دارد از کلمات معمول که در صحبت کردن استفاده می کنید یا می شنوید استفاده کنید. اگر نمی توانید مطلبی را که گفته اید با گوش خود بشنوید پس قطعا نمی توانید خود را در حال نگارش آن ببینید.
نوشته را مدتی به حال خود رها کنید
البته همیشه وقت کافی وجود ندارد اما هر گاه توانستید این کار را انجام دهید. اگر نوشته را برای مدتی کنار بگذارید از اشتباهات موجود در آن حیرت زده خواهید شد.
ویرایش کنید
ویرایش کنید، ویرایش کنید و ویرایش کنید.