چگونگی نگارش مقاله پژوهشی
هنگامیکه مطالعه خود را به پایان می رسانید، داده ها را تجزیه و تحلیل می کنید و به نتیجه می رسید حال زمان آن است که یافته های خود را با دیگران به اشتراک برسانید. برای این کار باید مقاله پژوهشی بنویسید و آن را برای ژورنال مناسب ارسال کنید.
همانطور که می دانید ترتیب مقالات به صورت مقدمه، روش ها، نتایج و بحث می باشد. برخی ژورنال ها این ترتیب را تغییر می دهند و روش ها را در انتهای مقاله قرار می دهند یا به نویسندگان این امکان را می دهند تا نتایج و بحث را با هم ترکیب کنند. شما باید مجله هدف خود را انتخاب کرده و دستورالعمل های نویسندگان آن را بررسی کنید تا بدانید از چه روشی استفاده کنید.
انتخاب ژورنال
اولین قدم، انتخاب ژورنال هدف است. این انتخاب بسیار حائز اهمیت است زیرا آنچه را که در انتقال یافته های خود به آن تأکید می کنید را به مخاطبان ارائه می دهد. به عنوان مثال اگر تحقیقات شما در زمینه غدد درون ریز باشد اما به قلب و عروق نیز مرتبط باشد، شما می توانید یافته های خود را با کمی تفاوت به مخاطبان علاقه مند به قلب و عروق نیز ارائه دهید. همیشه مخاطبان خود را در هنگام نوشتن مقاله پژوهشی در نظر داشته باشید.
هر مؤلفه از مقاله خود را بسط دهید
بهترین ایده، شروع مقاله با مقدمه است زیرا به شما کمک می کند تا موضوعی را که برای خواننده بیان می کنید توسعه دهید. آگاهی از اهداف ژورنال در این مرحله بسیار مهم است. اگر به دنبال مخاطبانی در زمینه قلب و عروق هستید باید محتوای مقدمه مقاله شما به نحوی تنظیم شود که مورد توجه خوانندگان قلب و عروق قرار گیرد. اگر مجله هدف شما یک نشریه غدد درون ریز است بنابراین در مقدمه مقاله خود باید بر روی غدد درون ریز بیشتر تاکید کنید تا به خوانندگان (و سردبیر مجله) نشان دهید که کار شما به آن ها مرتبط است.
در مرحله بعد تهیه یک پیش نویس از نتایج خود می تواند ایده خوبی باشد. انجام این کار قبل از نگارش قسمت بحث مقاله مفید است زیرا سازماندهی نتایج می تواند به شما در بحث در مورد آن ها کمک کند. همچنین به شما فرصتی می دهد تا آن ها را مرور کرده و حتی ممکن است یافته های جدیدی را کشف کنید. در آماده سازی بخش نتایج به یاد داشته باشید که گاهی اوقات تصاویر بسیار راحت تر از کلمات می توانند موضوعی را بیان کنند. به دنبال راه هایی باشید تا نتایج خود را با استفاده از جداول و تصاویر با خوانندگان در میان بگذارید. مراقب باشید که نتایج را در متن، شکل و جداول بارها و بارها تکرار نکنید. به عنوان مثال، می توانید الگوها یا نتایج خود را در متن به طور خلاصه بیان کنید اما جزئیات را در شکل یا جدول ارائه نمایید.
هنگامی که نتایج خود را به روشی واضح و منطقی ارائه دادید و استنتاج های مورد نیاز را به دست آوردید، آماده هستید تا برای خوانندگان خود هدف از پژوهش را تنظیم کنید.
در مورد هدف مقاله خود تصمیم گیری کنید
در ارائه مقاله، یافته های اصلی مقاله (که به نظرتان مهم تر هستند) حداقل چهار بار (در عنوان، چکیده، بحث و نتیجه گیری) تکرار می شود. بسته به سبک ژورنال، هدف اصلی غالباً در انتهای مقدمه مقاله نیز بیان می شود. برخی ژورنال ها حتی از نویسندگان می خواهند که هدف یا “نکات برجسته” مربوط به مقاله خود را توییت کنند. یکی از مزیت های تکرار هدف اصلی مقاله این است که می توانید پیام اصلی خود را چندین بار بیان کنید، پس نیاز است منظور خود را به روشنی بیان کنید تا خوانندگان را دچار برداشت اشتباه نکنید.
با توجه به اینکه هدف مقاله را می بایست چندین بار برای خوانندگان تکرار کنید پس نیاز است تا قسمتی از وقت خود را صرف تعیین محتوای آن کنید. خود را به یک یا دو کلمه اصلی محدود کنید، آنقدر آن ها را بنویسید و بازنویسی کنید تا با بیانی روشن، مختصر و در دسترس برای افراد غیرمتخصص قرار گیرد. در هر قسمت جملات را چنان تغییر دهید تا هدف پژوهش در متن آشکار گردد و آن ها را تقویت کنید.
بحث مقاله خود را توسعه دهید
هدف مقاله نحوه نوشتن بحث را هدایت می کند. این بخش از مقاله، مهمترین یافته های شما را برای خوانندگان بازگو می کند و آن ها را در کنار کارهای قبلی (دیگران یا شما) قرار می دهد. باید در مورد موافقت یا عدم موافقت نتایج خود با نتایج دیگران بحث کنید و در صورتیکه موافق نیستید، دلایل خود را مطرح کنید.
در حالت کلی در انتهای بخش بحث مقالات نقاط قوت و محدودیت ها ذکر می گردد. در این پاراگراف، بخش هایی از طرح تحقیق که اعتبار یافته ها را پشتیبانی می کند (مانند مقادیر بالای جمعیت، تصادفی سازی و …) و همچنین بخش هایی که ممکن است نتیجه گیری را تضعیف کند (به عنوان مثال اندازه کوچک جمعیت، مشاهده ای بودن مطالعه و …) را ارائه می دهید.
در صورت امکان بخش بحث مقاله را با ذکر هدف اصلی شروع کنید و به پایان برسانید. برای این منظور مجلات به یک بخش جداگانه با عنوان “نتیجه گیری” نیاز دارند. در بعضی موارد، شما می توانید در پاراگراف آخر قسمت بحث خود، نتیجه گیری را قرار دهید و هدف از پژوهش خود را در آن قسمت بیان کنید تا خواننده آن را برای آخرین بار را مشاهده کند.
ارائه موازی
نحوه بیان روش ها با توجه به میزان جزئیاتی که بیان می کنید بسته به ژورنال متفاوت خواهد بود. بهتر است این بخش را با یک جریان منطقی و به ترتیبی که در قسمت نتایج ارائه می شود بیان کنید.
رویکرد تکرار دنباله ای از مولفه ها در مقاله “موازی سازی” نامیده می شود. باید سعی کنید چنین الگویی ایجاد کنید و آن را در هر بخش از مقاله رعایت کنید. اگر از این روش موازی سازی برای سازماندهی هر مولفه در روش ها، نتایج و بحث استفاده کنید، خواننده شما این الگو را می شناسد و مطالعه مقاله آسان تر می شود.
چکیده مقاله تنها بخشی از مقاله است که افراد پس از عنوان آن را می خوانند. بنابراین فرصت مناسبی است که تمامی کارهای خود را در بخش کوچکی جمع آوری کنید. این بخش معمولاً نباید بیشتر از 250 کلمه باشد. در چکیده، فقط مهمترین اطلاعات را درج کنید. در چکیده به خوانندگان بگویید که چرا این کار را انجام داده اید، چگونه آن را انجام داده اید، چه چیزی مشاهده کرده اید و معنی آن چیست. هدف مقاله باید در نتیجه چکیده بیان شود.
