شفافسازی و پرهیز از ابهام
ابهام در متن از جمله کاستیهای جدی در بسیاری از آثار است. برخی از نویسندگان غیر حرفهای این نکته مهم را فراموش میکنند که قرار است مقاله آنها را فرد دیگری بخواند و خود نویسنده در زمان مطالعه در کنار خواننده حضور ندارد تا به ابهامات احتمالی پاسخ دهد.
متن مقاله باید به تنهایی گویا باشد و ابهامی در انتقال مفاهیم مورد نظر نویسنده نداشته باشد.
ابهام یک اثر علمی را میتوان به سه گروه اصلی دستهبندی کرد:
– ابهام زبانی: ابهام زبانی اغلب ناشی از استفاده نادرست از واژههاست.
– ابهام محتوایی: جملات ناتمام، استفاده از فعلها و قیدهای غیر مناسب، عدم توجه به تناسب کلمات متن با رویکرد اثر و سطح خواننده از جمله دلایل اصلی ابهام محتوایی محسوب می‌شوند.
– ابهام ساختاری: ناپیوستگی اجزای مقاله و ساختار آن از جمله عوامل مهم در ایجاد ابهام برای خواننده خواهد بود.