شبکه های اجتماعی امکان دسترسی بین المللی به اطلاعات بی پایان، سرگرمی، اخبار و بسیاری از موضوعات دیگر را می دهد. استفاده از شبکه های اجتماعی در طی سال های 2005 تا 2015 از 7 درصد به 65 درصد افزایش یافته است. این امر در جامعه دانشگاهی بسیار حائز اهمیت است. رسانه های اجتماعی به ابزاری مهم برای ارتقاء تحقیقات تبدیل شده است. بدیهی است که این پایگاه خروجی جدیدی را برای انتشار تحقیقات و اطلاعات مربوطه فراهم می کند. با این وجود، در مورد تأثیر آن در افزایش استنادات تحقیق بحث وجود دارد. در این مطلب به بررسی روند استفاده از رسانه های اجتماعی برای ارتقاء تحقیقات می پردازیم.
بسترهای نرم افزاری شبکه های اجتماعی
بیشتر مردم وقتی به شبکه های اجتماعی فکر می کنند، به عکس سلفی، عکس از تعطیلات یا عکس از غذا فکر می کنند. بنابراین جای تعجب ندارد که محققان برای استفاده از رسانه های اجتماعی جهت بیان تحقیقات خود، مشارکت نداشته باشند. با این حال، این امر نگاهی اشتباه به رسانه های اجتماعی است و اگر محققان از این رسانه ها به طور کامل استفاده کنند، ممکن است احساس آنها نسبت به رسانه های اجتماعی و کار دانشگاهی تغییر کند. این کار با پیدا کردن شبکه مناسب برای نیازهای تبلیغاتی شما شروع می شود.
- توییتر: می توانید جدیدترین تحقیقات، همایش، بلاگ و سایر موارد را به آن لینک داده و اطلاع رسانی کنید.
- لینکدین: شما می توانید از این شبکه ی حرفه ای استفاده کنید تا بروزرسانی های مربوط به کار خود را در یک گروه خاص یا برای مخاطبان گسترده تری به اشتراک بگذارید. همچنین می توانید پیوندهایی در راستای کار خود ایجاد کنید.
- وبلاگ ها: بسیاری از سیستم عامل های وبلاگ نویسی وجود دارد که می توانید تحقیقات و مقالاتتان را به اشتراک بگذارید و لینک دهید. خوانندگان هم می توانند نسبت به کار شما نظر دهند و درگیر بحث و گفت و گو شوند.
- فیس بوک: طیف گسترده ای از راه ها را برای ترویج تحقیقات شما و پیوند با سایر مجلات و رسانه های اجتماعی ارائه می دهد.
- مندلی: به شما کمک می کند تا با پیوستن به گروه ها در زمینه مورد علاقه، شبکه خود را توسعه دهید. محققان می توانند در مورد کار خود با افراد مختلف در ارتباط باشند.
- ریسرچ گیت: شبکه ای اجتماعی است که محققان می توانند طیف وسیعی از موضوعات تحقیقاتی را به اشتراک بگذارند و مورد بحث قرار دهند. از ریسرچ گیت برای ارتقاء همکاری در جامعه علمی استفاده می کنند.
مقایسه مطالعات
همه مطالعات نشان می دهند كه رسانه های اجتماعی به افراد این امکان را می دهند كه به راحتی با دیگران ارتباط برقرار كنند. با این حال، هنوز در مورد اثربخشی استفاده از شبکه های اجتماعی برای ارتقاء تحقیقات بحث وجود دارد. سه نکته مهم را می توان یادآور شد:
- محققان احتمالاً مقالات خود را بیشتر در سایت های آکادمیک و شبکه های اجتماعی بارگذاری می کنند تا وب سایت هایی که توسط موسسات و دانشگاه ها اداره می شوند.
- سایت های آکادمیک، شبکه های اجتماعی و رسانه های اجتماعی تأثیر مثبتی بر ایمپکت فاکتور (ضریب تأثیر)، تعداد استنادها و رتبه بندی جست و جو دارند.
- رسانه های اجتماعی منجر به افزایش تعامل با دیگر محققان جامعه علمی می شوند.
اخیراً مطالعات بسیاری در مورد تأثیر رسانه های اجتماعی بر تحقیقات و پژوهش ها انجام شده است.
گاهی اوقات، بسته به رشته دانشگاهی، نتایج می تواند متفاوت باشد. مطمئناً توییتر، شبکه ای در دسترس و کارآمد برای پژوهشگران فراهم می کند تا ارتباطات گسترده ای را انجام دهند. برای جامعه علمی، استفاده از رسانه های اجتماعی برای ارتقاء تحقیق، بیشتر از موضوعات دیگر مانند علوم انسانی رایج است.
ایرادات رسانه های اجتماعی
به طور کلی، در استفاده از رسانه های اجتماعی ایراداتی از جمله عدم حفظ حریم خصوصی، تبلیغات و احتمال هک وجود دارد. این مسئله در مورد جامعه دانشگاهی نیز صادق است. به عنوان نمونه یافتن اطلاعات اضافی و نامرتبط که این امر می تواند در یافتن اطلاعات معتبر فرد را دچار مشکل کند.
انتقادات دیگر شامل موارد زیر است:
- برخی معتقدند که رسانه های اجتماعی با در دسترس گذاشتن اطلاعات آکادمیک در دنیای غیر آکادمیک، ممکن است تا حدی کیفیت مناظرات علمی را تضعیف کند.
- بحث و گفت و گوهای آزاد در رسانه های اجتماعی می تواند روند داوری تخصصی را تضعیف کند. شناسایی نظرات معتبر و مشارکت کنندگان واقعی در رسانه های اجتماعی دشوار است.
این ایرادات اگرچه خطرناک است اما می توان بر آن ها غلبه کرد. همان گونه که پژوهشگران بر روی اولویت ها و برنامه هایشان تمرکز می کنند، نظم نیز بخشی از کار آن هاست. همچنین استفاده از شبکه های اجتماعی برای ارتقاء کار، مکمل پژوهش و زندگی حرفه ای آن هاست.
بهبود تجربه استفاده از رسانه های اجتماعی
پژوهش های علمی به دلایل زیادی ضروری هستند. بنابراین، پژوهشگران و مؤسسات برای گسترش اطلاعات و ارتقاء دانش باید تمام تلاش خود را به کار ببرند. محققانی که به طور فردی کار می کنند نیز از فعالیت های علمی برای افزایش دیده شدن و شهرت خود استفاده می کنند که هر دو مورد به افزایش استناد منجر می شوند.
بیشتر ژورنال ها فعالیت هایی با هدف ترویج مقالات منتشر شده انجام می دهند. با این حال، پژوهشگران موقعیت بهتری برای ترویج موثر کار خود دارند. ترویج مقاله در همه مراحل پژوهش قابل انجام است. پژوهشگران قبل از انتشار مقاله خود می توانند ژورنال هایی با ضریب تأثیر بالا و دسترسی آزاد را بررسی کنند. همچنین می توانند مقاله شان را بعد از انتشار برای مخاطبان بیشتری تبلیغ کنند.
